Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

"Μες στα μπουντρούμια"...έξω στο κοινό...


   Σας το είχα πει ότι σύντομα μπορεί να βλέπατε το αποτέλεσμα της δουλειάς που κάναμε αυτό το διάστημα. Ε, πριν λίγες μέρες βγήκε στον διαδικτυακό "αέρα" η νέα σειρά, το "Μες στα μπουντρούμια" (αγγλικός τίτλος "In the dungeons").
   Το πιλοτικό επεισόδιο ανέβηκε στο youtube και στο vimeo. Σε δύο μέρες μάζεψε τόσα like στο youtube όσα δεν έχει μαζέψει το πιο επιτυχημένο επεισόδιο του "Θησαυρού" εδώ και μήνες. ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: Υπάρχουν υπότιτλοι και στις δύο πλατφόρμες στα αγγλικά αλλά ΚΑΙ στα ελληνικά, για τους έχοντες/τις έχουσες προβλήματα ακοής.
   Το ενδιαφέρον είναι πως υπήρχαν ποικίλες αντιδράσεις για το επεισόδιο, κυρίως για το σενάριο και την σκηνική απόδοση. Εν αρχή, οι συντριπτικά περισσότερες αντιδράσεις ήταν θετικές. Και έγιναν και παρατηρήσεις σε τεχνικό και καλλιτεχνικό επίπεδο από ανθρώπους με ειλικρινή διάθεση να συμβάλλουν στην βελτίωση της σειράς.
Επίσης, ήρθα σε πιο κοντινή επαφή με αρκετούς ανθρώπους με τους οποίους είχα μία πιο "εκ του μακρόθεν" επαφή μέχρι εκείνη την στιγμή, που μου έδωσαν τα φώτα τους για διάφορα πράγματα (ο βαθμός εγγύτητας ποικίλει βέβαια). Αποδεικνύεται όμως πως η σειρά έχει και μία δυνατή πτυχή που δεν την είχαμε λάβει υπόψιν εγώ και τα παιδιά - ανάμεσά τους ο Δημήτρης Μπέλλος - που δουλέψαμε πάνω στο επεισόδιο.
   Οι αντιδράσεις σε πολύ μικρή κλίμακα αφορούσαν στην λέξη με την οποία περιγράφονται τα γεννητικά όργανα στην καθομιλουμένη (γκουχ - γκουχ...αυτολογοκρισία) που θεωρήθηκαν βρισιά (και φυσικά είναι κατά τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε η λέξη, αλλά και ο Αριστοφάνης έβριζε και σαφώς δεν συγκρίνω τον εαυτό μου με τον Αριστοφάνη, αλλά και αυτός "τα άκουγε" στην εποχή τους για τα όσα έγραφε και απέδιδε και όχι μόνο αυτός βέβαια), μέχρι και για προσβολή θρησκευτικού συναισθήματος άκουσα (λόγω του σταυροκοπήματος του σφουγγοκωλάριου, ενώ φαίνεται όταν ακούμε π.χ. ότι ο πρωθυπουργός μας συνομιλεί με τον θεό ή όταν βλέπουμε πλήθος επισήμων και μη με υποκριτικό τρόπο να επικαλούνται τα θεία - άσχετα με το αν πιστεύει κανείς σε ένα υπερβατικό ον ή όχι - εκεί δεν υπάρχει μάλλον πρόβλημα). Τέλος πάντων, η "προσβολή στα θεία" αφορούσε στην υποκρισία των αρχόντων και η πλειοψηφία το κατάλαβε.
Κάπως περισσότερες αντιδράσεις προκάλεσε η αποκοπή των γεννητικών οργάνων (νιώθω σχεδόν ανατόμος όπως γράφω αυτές τις λέξεις :D ) που θεωρήθηκε από "σοκαριστική" μέχρι ότι τελικά συνετέλεσε στο να "χαθεί" το νόημα που μέχρι τότε επιτυχημένα περνούσε το επεισόδιο (παρεμπιπτόντως: δεν νοείται να θεωρηθεί σοκαριστική η σκηνή, γιατί προοικονομείται και μάλιστα δις). Και πάλι βέβαια η μεγάλη πλειοψηφία δεν θεώρησε κάτι τέτοιο, αλλά ήθελα να σημειώσω αυτή την κριτική.
Σε σχέση με τις αντιδράσεις αυτές, λοιπόν, άκουσα και συμβουλές από αρκετά άτομα, ότι πιθανώς στο τέλος, αν θέλουμε να προωθήσουμε την σειρά και εμπορικά, ώστε να βγάλουμε κάτι για τα προς το ζην, ίσως αναγκαστούμε να αυτολογοκριθούμε ή να λογοκριθούμε ευθέως. Εδώ, όμως, έρχεται το γεγονός ότι η πλειοψηφία κατάλαβε τί έλεγε και πού ήταν ο πολιτικός/κοινωνικός στόχος του επεισοδίου.
Αποφασίσαμε λοιπόν η σειρά κάποια στιγμή σχετικά σύντομα να πάρει τον δικό της δρόμο "αυτόνομα" στο διαδίκτυο, χωρίς να μπλέξει με τον πιθανό κίνδυνο λογοκρισίας. Φυσικά, ακόμα και στο youtube θα υπάρχει ο κίνδυνος των αναφορών και, τελικά, του "κατεβάσματος" κάποιου επεισοδίου, αλλά εκεί θα πάρουν την σειρά τους τα "μπιπ" και τα "πιξελιάσματα". 
Φτάνουμε έτσι και στο γιατί την ξεκινήσαμε την σειρά: στόχος είναι να αναδεικνύουμε σε εβδομαδιαία βάση ένα σημαντικό κοινωνικοπολιτικό γεγονός της ελληνικής πραγματικότητας (και ίσως όχι μόνο) με τρόπο δεικτικό, "σοκαριστικό", σύντομο και προπάντων χιουμοριστικό. Σε αυτές τις αρχές αποφασίσαμε να μείνουμε σταθεροί (μάλιστα, οι αντιδράσεις επιβεβαιώνουν περισσότερο ότι "καλά το πάμε" παρά το αντίθετο). Προτείναμε την σειρά σε τηλεοπτική παραγωγή, σαν "ένθετο" σε άλλη εκπομπή (προφανώς δεν θα πούμε σε ποιά), αλλά ουσιαστικά δεν υπήρξε απάντηση, όπως δεν Πάντως, εμείς δεν έχουμε διάθεση να κρύψουμε το τί κάναμε (αλλά δεν θα δώσουμε κιόλας ονόματα αυτών στους οποίους απευθυνθήκαμε, αφού πιθανώς δεν θα το επιθυμούσαν).
υπάρχει απάντηση από όλα τα ΜΜΕ σε πλήθος θεμάτων και αυτό αφορά βασικά στην κρίση που βιώνουν και τα ΜΜΕ σήμερα.
   Από εκεί και πέρα, αυτή η σειρά - η οποία επαναλαμβάνω πως σχετικά γρήγορα θα ξεκινήσει να προβάλλεται σε σταθερή εβδομαδιαία διαδικτυακή βάση - θα αποτελέσει ΜΑΖΙ με κάποιες άλλες δράσεις μας την βάση για να βγάλουμε τα προς το ζην, οπότε και να προχωρήσουν και πράγματα που αργούν ή έχουν μείνει στην μέση (για να μιλήσω για τον εαυτό μου, αναφέρω τον "Θησαυρό στην ρίζα του Δέντρου της Γης" καθώς και το "Ερνέστο και Ταρούν").
   Τώρα, καλό είναι να πούμε δύο λόγια και για τους χαρακτήρες: Ο δήμιος ουσιαστικά παίζει τον ρόλο της συνείδησης - κάποτε ατομικής, κάποτε συλλογικής - του Ιώβ και τον κατηγορεί για όσα (δεν) έκανε στο παρελθόν και τον τιμωρεί στο τέλος (δηλαδή: αν δεν θέλεις την τιμωρία του δήμιου (=συνείδησης), Φρόντισε να μην γίνεις ο Ιώβ.
Ο Ιώβ, ο φυλακισμένος στο μπουντρούμι, αντιπροσωπεύει ουσιαστικά την πλειοψηφία των Ελλήνων που έχασαν την γη κάτω από τα πόδια τους με το ξέσπασμα της κρίσης, που αδιαφορούσαν για τα κοινωνικά ζητήματα και τους κοινωνικούς αγώνες τα προηγούμενα χρόνια, τους "παρτάκηδες", τους πολιτικά και κοινωνικά εξαπατημένους αλλά και αυτούς που είναι ακόμα "πολύ κλο κλο και αυγό τίποτα".
Ο βασιλιάς είναι ο (εκάστοτε) πρωθυπουργός. Βρίσκεται μπροστά από ένα παράθυρο που συμβολίζει την "αγιότητα" της Ε.Ε. και απεικονίζει την (εκάστοτε) ηγέτιδα δύναμη μέσα στην Ε.Ε. 
Ο Σφουγγοκωλάριος είναι αυτό που ακριβώς λέει το όνομά του. Σ¨ημερα θα το λέγαμε "κωλογλύφτης" ή και "κλύφτης" σκέτος.
Ο Γραφιάς, είναι ένα άβουλο ον, που απλώς καταγράφει τις εντολές των αρχόντων, διαφωνεί με αυτές ("ιδεολογικά", "από θέση αρχών", "λόγω μόρφωσης", "ανθρώπινα" κτλ), ποτέ όμως ουσιαστικά δεν τις αμφισβητεί. Ίσως κάποτε πάρει την θέση του Ιώβ.
   Τέλος, ευχαριστούμε όλους και όλες που μπήκαν στην διαδικασία να ασκήσουν κριτική, άσχετα αν μας άρεσε ή όχι: Το γεγονός ότι μπήκαν στον κόπο να ασκήσουν κριτική σημαίνει πως είδαν κάτι που πρέπει να κριθεί είτε επικριτικά είτε επιβραβευτικά. Βεβαίως να ευχαριστήσουμε και όσους έδωσαν τα καλλιτεχνικά/τεχνικά τους φώτα.
   Σύντομα να περιμένετε νεώτερα (πολλά και νεώτερα ;) )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου